Da Lmer De Kali Pa Lor (دَ لمر دَ کلي په لور) by Afzal Shauq (top rated ebook readers .TXT) 📖

خو ويده په دې نه شوم، چي دَ دې سيمي شنه ميدانونه مي تر سترګو دې خوا اّخوا كېدلو او په زړه كي مي وئيلو، چي ګوره خالق هم په دې خلګو څومره مهربان دى ­ په اّسمان كي تكه توره اوريځ وه ، خو باران بيا هم نه ورېدلو ­ كه ستړى نه وى ، نو ما به خامخا څه ليكلي وى ­

پاوْ كم دولس بجې موږ په Glaston bury ټاوْن كي دَ ګوټونو دَ كارخانې څخه تېرېدلو ورسته چي دَ سېنټ جون چرچ په لور په تنګو روډونو مخته تللو، نو يو ځل بيرته په بس كي ژوند پېښه راكړي وه او ټول ملګري تر خپلو سره ژغېدلو ­ نو ځكه ماته هم زړَه جرميلاپېك راڅرمه شوي وه ، چي دَ بس له يو دوْ خبرو پرته هم دَ دې چرچ په وړاندي دَ لس منټو دَ سټاپ كولو په نيت چي له بسه كښته شولو، نو هم هغه راپوري نښتي وه ­ ولي چي زما دَ ايكړۍ په بابت كي دَ كړي سوال په ځواب لا نه وه مطمئينه شوي او وئيل يې..

" ته لكه چي په ايكړ ځان ډېر خوشاله يې؟"

" دا خبره دي اوس څنګه په زړه شوه ، چي زياته ټوْر هم په ختمېدو دى..؟"

ما چي يې دَ سوال په ځواب كي څنګه په سوال كس داسي وَوئيلو، نو هغې هم دَ سړو اوبو بوتل په غاړه اړَولو ورسته په څنګلي وَوهلم او په شوخه لهجه كي راته وئيلو..

" لاكن كله كله خو هغه جوْنا درته نيږدې نيږدې كېږ ي كنه"

" هو لاكن .."

ما به لا هغه نوره تنګوله ، چي جوْنا دَ بانو مدون او Jalati په ملګري كي هم راورسېدله او واي ..

" زما له ډېر ليري په تاسو دواړو كي پام وْ "

" ما نه وئيلو، چي جوْنا درسره لګېږي "

جرميلا هم په نېغه چي دا خبره وَكړه ، نو مدون واي ..

" جوْنا دا ښځه څه واي..؟"

جوْنا هم په سپين سترګۍ ورته په خندا كي ځو اب داسي بيا كړو..

" هو له شوق سره خو زموږ دَ ټولو لګېږي.. لكه دا ته چي اوس ورسره غلي غلي كيدې "

او بيا ټو ل په خندا سر شولو ­

لنډه دا، چي دَ دې چرچ شاوخوا خورا ډېر عكسونه ايستلو ورسته چي ملګري بس ته ختلو، نو هر يو ګوره چي په څه نا څه خوشاله وْ..؟ اوكه دا هر څه زما له زړه وْ­ ولي چي جوْنا تر بس پوري غوزۍ راباندي اچولي وه او جرميلاپېك سره يې ټوكي كولې ­

_____

دَ Wells نامي ټاوْن څخه مخته تېرېدلو ورسته موږ په Mendip Hills نامي غريزي سلسلې كي مزل لنډولو او له پاسه اّسمان هم راوريدلو ­ ځكه خو لا نور نور مي دې زړه دَ سترګو په لاره دَ دې سيمي دَ قدرتي نندارو په لور وَټوپ كېدو ته غوښتلو­

" په سمرسېنټ نامي علاقه كي دَ انګلستان دغه تاريخي جارجين ښا ر Bath دَ اېون درياب په څنډه اّباد دى ­ دا ښا ر ډېر په خوا دَ لندن پسته دويم غټ ښا ر او مركز وْ ­ په لومړۍ صدۍ كي روميانو دلته تودې چينې دَ اوبو موندلي وې ­ نو په دې وجه استوګن شوي وْ ­"

هو.. دا ښا ر يو صحت افزا مقام وْ او دَ زياترو خلګو تودې جامې په تن وې ­ په Bath كي دَ Abbey Church yard څخه دَ زړَو ودانيانو په منځ كي تېرېدلو په وخت چي كله يو زوړ چرچ زموږ وَ كيڼ لاس ته شاته پاته كېدو، نو جوْنا وئيلو..

" دا هغه ښا ر دى ، چي دَ Gains Borough سره سره William Pitt چي وزيراعظم وْ هم دلته اوسېدلى دى او ځان ځانته يې كورونه هم درلودلو ­ په دې ښار كي تر ټولو مشهوره او دَ ټوْرسټانو دَ پاملرني برخه سركس نومېږي ­ چرته چي دَ ژوند دَ ضرورت هر څه شته"

په ښار كي يوې بلي خواته بس ګرځولو ورسته وَ سركس نامي سيمي ته ورسېدو­ په دې تاريخي زاړه ښار كي چرته چي دَ جون ووډ جوړه ماڼۍ رائل كريسنټ او تاريخي كوڅهGreat Putemey Street ، باتهـ اېبې ده ­ په اېون درياب باندي ځاى په ځاى جوړو پلونو كي مشهوره پُل Pulteney Bridge دَ ټوْرسټانو پام وَ خپلي خواته وراړَوي ­

" دلته انجوني څه زياتي نه ګرځي..؟"

له بس څخه كوزېدلو سم دستي اّرټسټ ملګري مارك هېلي زما په اوږه لاس ږدلو ورسته راته واي ..

" هو.. ماته هم داسي ښكاري "

او بيا موږ چي لا يو دوه ګامه مخته نه وْ تللي، چي دَ مارك هېلي مائينه خپل مېړه ته څوكه غوندي ديكه وركولو ورسته په ډكه خله خندا كي واي ..

" هې .. هېلي، په هغه خوا چرته روان يې؟"

" په هغو ښائسته انجونو پسې"

مارك هم په ډېر ښه مُوډ كي وَ مائنې ته وئيلو ورسته زما په خوا مخ را وګرځولو، او څوكه راته واي ..

" دا زما مائينه لينا هم ډېره ساده ښځه ده.. په دې نه پوهېږي، چي نر كله هم نه زړېږي"

ما به لا خپله رائې وركوله ، چي په غوږو تېزه مائينه يې واي ..

" لاكن ښځي سړى زړَوي .. پوهى شوې"

ګوره چي له دې خبري يې څه مطلب وْ ؟ خو بيا موږ چي څنګه څنګه مخته ګامونه اوچتولو، نو هغسي هغسي دَ لينا او دَ مارك هېلي تر منځه ګپه خوږېدله ­ ګوا دَ بېلابېلو دوكانونو مخي ته ګرځېدلو او دَ انګلسۍ په اصطلاح وينډو شاپنګ كولو سره سره مي دَ دې زړې جوړې دَ تېري ځوانۍ په كيسو خوند اخيستلو لګيا وم ­ هن دا ، چي يو وخت يې په خوند خوند داسي هم وئيلو..

" چي كله دوئ دواړه ځوانان وْ، نو دَ هغوئ مينه په محلت كي مشهوره وه او دَ دواړو كورنئيو دَ هغوئ وَ ميني ته په ډېره درنه سترګه كتلو..."

خبره چي تر دې ځايه راورسېدله، نو كرار غوندي وَ موسېدم او په زړه كي مي وئيلو..

" كورنۍ دَ مئينانو خو په پښتنو كله كله دَ يو بل په وينو څيښلو هم نه مړېږي .. چرته په اّزادۍ دَ ميني داسي خوب .. ؟"

هو .. هغوئ چي څومره څومره خپله دَ ميني ګپه مخته غزوله، هغوني هغوني زه په ويښو سترګو باندي دَ خوب په ليدلو بوخت كېدمه او دا كي ګڼلو، چي كه نور نه وي.. نو زما په ژوند كي يې ګمان كول په ناممكناتو كي راځي ­ ګوا زما په قام كي مينه تور بلل كېږي او دَ تور دَ پاره ګولۍ په كارَول كېږي ­

كه څه هم دلته په تنګ تنګ جينز كي انجونو اورونه لګولو، خو زه دَ ميني په خوب كي لاهو هغه انسان وم ... چي داسي خو ګرځېدم لګيا وم ، لاكن دننه دننه مي ځان ژوندى مړى ګڼلو ­ او مړى وم هم ... ځكه چي زه دَ هغې خاوري بچى وم ، چرته چي مينه څه... وينه هم هيڅ مانا نه لري ­

_____

دَ پروګرام په سمه پاوْ كم څلور بجې خواته چي موږ دَ باتهـ له زاړه او خوندور ښار څخه وتلو، نو مخنته مي وړې وړې غونډياني وې ­ او جوْنا وئيلو..

" دَ باتهـ رنګيني خو دَ شپې خواته دَ كتلو وي .. او دلته په رېډ لائټ ډسټركټ كي ژوند نورنور خوندَور وي"

دا خبره يې كه څه هم په ما عجبه وَ لګېده، خو نورو ملګرو ګرسره هيڅ چُړت نه په كي وهلو ­ هو، دوئ خو اّ دچا خبره سېكس په كورونو كي دَ خويندو ميندو او لوڼو سره لا هم په خلاسه زېربحث راولي ­

اوس څه مخته مځكي څه پنجاب وزمه ښكاره كېدلې او دَ ځينو ځنګلي ونو په منځ كي جوړي مځكي ډېري ښې هم برېښېدلې ­ دَ شنو مځكو په مابېن كي څه مختهMelksham او Chippenham ټاوْنونه چي شاته پاته كېدلو، نو زما په ګهړۍ كي دَ دې وخت په سمه پاوْكم پنځه بجې وې ­ او څه مخته دَ Avebury نامي هغو زړو ولاړو پرشو او كاڼو په لور ورچپېدلو، چي دَ ګائيډ په قول ..

" هغه مخامخ غټ غټ كاڼي پنځه زره كاله پخوا په دې غټه دائره كي چا لګولي دي او دَ كوم مقصد دپاره يې لګولي دي ؟ دا خبره نامعلومه ده ­ لاكن دَ ليري ليري څخه خلګ ورته سېل ته راځي ­ ولي چي دا يو يو كاڼى له دېرشو تر پنځوستو ټنو پوري وزن لري"

او بيا يې هلته دَ نيم ساعت دپاره خوشي كړلو، چي هغه كاڼي وَګورو..

" ته هم لكه چي بور شولې دې كاڼو ته په كتلو؟"

اېډوين ټان، چي له خپلي ياري سره په چكركي له موږ سره ملګرى وْ، رارسېدلو ورسته چي زه په شنه چمني پروت وليدم ­ نو راڅخه يې پوښتنه وكړه او له پېغلي ملګري سره زما په خوا كي كښېنستلو په وخت چي دا سوال څنګه وَكړو، نو زما په ځاى ورته پېغلي اېليسن وئيلو..

" په دې كاڼو كي دي څه ؟ چي موږ يې ورته راويستلو"

او بيا موږ درې واړو دَ تاريخي ورثو په باب خوږې او ترخې خبري پئيل كړې ­ كه څه هم زه دَ دې كاڼو دَ اهميت په حق كي وم ، خو هغه دواړه دَ سنګاپور ملګرو وئيلو،

" داسي كاڼي خو په هر هېواد كي شته .. څنګه زه غلط خو نه وايم ؟"

او هغې پېغلي خو لا دا هم وَوئيلو..

" چي دا يې دَ ډالرانو دَ ټولولو لار جوړه كړې ده او بس .."

موږ لا په خبرو كي بوخت وْ، جوْنا راورسېده او واي ..

" څه كيسه ده چي درې واړه اېشين په دې تاريخي كاڼو كي دلچسپي نه اخلي ..؟"

پېغله اېليسن ورته په موسكا كي وَوئيلو..

" په دې كاڼو كي دي څه ؟ چي تاريخ او كيسه يې لا سمه نه معلومه"

هغې هم وخندل او اتفاقًا يې هغه خبره وكړه ، كومه چي اېليسن څو دقيقې له مخه كړي وه... ګوا ډالران ډالرن ­

بيا دَ خندلو ورسته ماته واي ..

" مسټر شوق .. ته خو په داسي شيانو كي ډېر خوند لټوې ­ دلته ولي ..؟"

نور به مي نو ورته څه وئيلو، چپ له دې چي،

" ستړى يم"

او بيا چي بس له دې ځايه مخته رهي شو، نو ما په ډائرۍ باندي داسي وَليكلو..

" انګرېزان، دَ نړۍ دَ ټورسټانو پام چي څنګه دَ دې بې حسه كاڼو په لور په خوند دَ ډالرانو دَ ټولولو دپاره اړَوي، دغسي زما قام او ملي او قامي تاريخي ورثې دَ جوړَولو په ځاى ورانوي لګيا دى ­ لكه دَ باميان بُت چي ډېر ژر به له منځه وځي او وتلى يې وَ بوله ..او نور خو هيڅ لرو هم نه ، چي ورباندي توريالي ياد شو"

له اېوبوري څخه په پنځه منټه واټن چي موټروې ته ورسېدو، نو د جوْنا په قول موږ به نن په سوينډان نامي ښار كي استوګنه كوْ ­ دا چي يې وئيلو، نو هغه ټاوْن او زموږ دپاره ټاكل شوى ويلټ شائرهوټل له دې ځايه په نيمه ګنټهه واټن باندي وْ ­ دې وخت دَ مازيګر پنځه منټه بالا پنځه بجې وې او موږ دَ شنو هوارو پټيانو په منځ كي په جوړ پراخ روډ باندي رهي وْ ­

_____

نن دَ برټش ويسټا ټوْر ورستۍ شپه وه، چي موږ دَ ويلټ شائر ښار په يو عالي شان هوټل سوينډان، چي په دېوالو كي يې تكي توري ډبري هوډل شوي وې كي اوسېدلو ته چمتو وْ ­

" نن فئيرويل ډنر دى .. خو تر دې له مخه يو ګروپ فوټو هم"

او بيا له بسه چي څنګه كښته شولو، نو دَ هوټل په وړاندي مي ګروپ تصوير واخيستلو او خپلو خپلو خونو ته چپ شولو ­ كه څه هم ښه ستړى وم، خو بيا هم دَ ورستي مازيګرى خوند لوټلو په نيت دباندي له