Da Lmer De Kali Pa Lor (دَ لمر دَ کلي په لور) by Afzal Shauq (top rated ebook readers .TXT) 📖

هغه هم رومانټك ښارلندن .. خو هيڅ قسم ژغ نه وْ په كي ­ هر څه دَ كلي په شان ويده وْ ­ بس كه يو نيم ژغ كله كله تر غوږو راتلو، نو هغه دَ سپيانو غپا وه يا په روډ دَ يو نيم موټر دَ انجني اّواز ­

_____

دَ تېرو څو هفتو دَ ستړيا وسا كولو ورسته چي مي څنګه سترګي سهار په شپږنيمي بجې خلاسي شوې ، نو له روني ، داني ، كائيكو، توشي، لاراكُوك ، ډېني هاوْ، ميرنااو ونېسا څخه واخلې .. بيا رك تر زاړه ويلئيم پوري ملګري مي په زړه داسي راورېدل شروع شولو، چي دې وخت ما ځان بېخي يوازي او له انسانانو بېل چرته په يوه وران ځنګل كي سنجَولو ­

" بيا به هم كله داسي ورځ راځي، چي دا ملګري به وينم؟ "

دا هغه سوال وْ، چي بيا بيا يې زما په مزغو كي غزَوني كولې او زه يې دَ ځواب په تمه مايوسه كولم ­ او كله كله به مي ځان ته هم په زړه كي بد رد ځكه وئيلو، چي دَ خداى په اماني په وخت نور خو نور، بلكې كائيكو ته مي هم په دې ښاركي دَ بيا وصال نه كولو دپاره چي څنګه بهانه كړي وه ­ هغې بهانې دې وخت زه په دې مجبوره كړى وم ، چي په چيغو چيغو وَژاړم او دَ لندن په كوڅو او بازارونو كي ورپسې دَ مجنون غوندي دَ ملنګۍ كچكول واخلم ­ لاكن اوس ما څه كولى شو؟ هرڅه خو مي له لاسه وتي وْ­ ځكه له پلنګ څخه راكُوز شوم او دَ نن ګوا اتهلسم اپرېل 1996ع تياري مي په مات زړه شروع كړه او دا فېصله مي وَكړه ، چي بيا به يوخواته له دغسي ګروپ سره په چكر وَځم ­

دَ هوټل كنګزهل په رېسټورېنټ كي دَ چټو پېغلو دَ لاس نارى كولو ورسته په نهه بجې دَ خپل سېجن سيوري په چپه دَ اېكړۍ احساس په ملګري كي دباندي وَوتم ­ او دَ نيږدې مېټرو څخه په ټرېن كي دَ Victoria نامي علاقې ته تللو په نيت ورسم شوم ­ ټرېن په ډسټركټ لائن باندي دَ لومړي سټېشن Bayswater په لور رهي شو او پنځلس شل منټه كي دَ Notting Hill Gate , High Street Kensington او Gloucester Road نامي سټېشنان شاته پرېښولو ورسته Earl’s Court ته چي څنګه ورسېدلو، نو زه ورڅخه كُوز شوم او په دې بل اړخ پلېټ فارم كي دَ سركل لائن په ټرېن كي لا سم كښېنستى نه وم ، چي رېل ګاډۍ Sloane Square شاته پرېښولو سم دستي Victoria سټېشن ته ورسېدله ­

دَ وكټوريا مېټرو څخه دباندي راوَتلو ورسته په وكټوريا سټريټ كي ورسم شوم ­ او دَ پېري غوندي په برج روډ او دَ بكنګهم پېلس روډ په فټ پاتهونو ګرځېدلو ورسته په يوې وړې كېفې كي په كوفي څيښلو باندي سُر برابرَولو په نيت ورچپ شوم ­ څه وخت ورسته چي دباندي له كېفې څخه څنګه وَوتم ، نو په دويم ګام بيا شړك باران زه دَ نيږدې Trafalgar Travel Ltdنامي دفتر ته په ننوتلو وَپارَولم ­

" هاى ګوډ مارننګ سر"

سم لا مخامخ كاوْنټر ته رسېدلى نه وم ، چي دَ كاوْنټر تر شا ناستي سپيني پېغلي راته سلام وَكړو او ما هم ګامونه دَ هغې په لور اوچت كړو­

" وايه ! زه ستا څه خذمت كولى شم؟ "

" زه لويه برطانيه كتل غواړم"

" ولي نه .. ولي نه .. هان دا واخله بروشر او راته وَوايه ، چي چرته چرته او دَ څو ورځو په ټرپ باندي تلل غواړې؟ "

او بيا مي يو نظر په Insight نامي بروشر اچولو ورسته ورته وئيلو..

" دا دَ يوې هفتې British Vista سېل به څنګه وي؟ "

هغې دَ موسكا ورسته وئيلو..

" دا خو هغه ټرپ دى ، چي زياتره ټوْرسټان يې خوښوي او دا به په يوويشتم اپرېل پئيل كېږي ­ لاكن زما په خيال چي په دې ټرپ كي به ګنجائش نه وي"

او بيا يې څه سوچ كولو ورسته وئيلو..

" لاكن زه بياهم هڅه كوم ، چي تاته په كي ځاى مونده كړم سر "

له دې خبري سره سم يې اٍن سائيټ اّفس ته فون وَكړو، او ورسره ژغېدلو ورسته ماته واي ..

" ما دي بُوكنك وَكړو.. زه به تر سبا سهاره حال دركړم ­ بس ته مازي ماته دَ خپلي رابطې نمبر راكړه"

ما هم ورسره خوښَولو ورسته دَ هغې په طلب دَ هوټل ټېليفون نمبر وركولو سره سم 330 پونډونه هم وَسپارلو­ او كله چي هغې پيسې شمېرلې ، نو يې راته وئيلو..

" هيله كوم ، چي ستا دا ټريپ كنفرم شي ،او بل دا هم كېدلى شي ، چي په دې ټرپ كي تاته درسته هفته په يوازي خوني كي دَ اوسېدلو چانس هم په ګوتو درشي ­ ولي، چي په دې ټرپ كي زياتره فېميلياني رواني دي ­ او ستا دَ اېج ګروپ خلګ به هم يا خو له نورو سره شئير كوي او يا نه شته"

" دا خو به لا نوره هم ښه خبره وي ­ زه به ستا له خوا دَ ښه زېري اورېدلو په تمه يم"

او بيا يې زما لاس كلك په لاس كي نيولو ورسته وئيلو..

" زه به خپله حتمي هڅه كوم ځوانه"

_____

دَ ټرېول اېجنټ له دفتر څخه دباندي راوتلو ورسته مي ځان وَ وكټوريا سټريټ ته وَرسولو ­ ولي چي دَ راسره نقشې په سمه دَ Big Ben پرته West Minster Abbey نامي نوموړي او تاريخي ځايونه له دې ځايه دَ پيدل تګ په واټن دي ­ نو ځكه ډېر ژر زه بيا دَ يو غټ زاړه محل وزمه بلډنګ مخي ته ولاړ وم ­

" دَ وېسټ منسټر اېبې، دَ لندن مزار چي دَ صليب په طرز جوړ دى دَ ويلئيم اول دَ وخت يادونه تازه كوي ­ دلته دَ انګلېنډ دَ ټولو باچهانو تاج پوشي شوي ده ­ او دَ ځينو باچهانو پرته په كي دَ قامي شاعرانو قبرونه هم جوړ دي ­ دَ دې اېبې غټي ګهمبدي تر ليري ليري پوري ښكاره كېږي"

له دې تاريخي او بېخي ځانګړي ودانۍ څخه په ښي لاس بيرته په وكټوريا سټريټ كي ورسم شوم او دَ لندن ښار دَ شاپنګ سېنټرانو او بارونو سره سره مي په فټ پاتهونو روانو سرو لمبه وزمو انګلسۍ پېغلو په حُسن دَ قدرت شان ستائيلو ورسته زه يو وخت وَ تاريخي Big Ben ته وَرسېدم ­

" دا ګهړيال، چي دَ ډائيل قطر يې دوه ويښت نيم فټه دى او ستن يې يولس فټه ده په هغې غټي مينارې لګول شوى دى ، چي 316 فټه اوچت دى ­ نوځكه خو له ليري څخه هم ليدل كېږي"

هو چي ما كله Marsham Road ولانګلو، نو دا ګهړيال ښكاره كېدلو ­ او له دې ځايه كه څه هم هغه ميناره نېغه ولاړه ښكاري، خو وئيل كېږي ، چي اوس 15 انچه يوې خواته كږه ده او لا نوره نوره هم كږېږي لګيا ده ­ په زړه كي مي وئيلو، بيا خو به يې اهميت هم دَ پيسا ټاوْر غوندي شي ­

مخته دَ پارليمنټ عالي شان او هسك دفترونو سره سم زه اوس دَ تهېمز درياب په څنډي باندي روان وم او زما په چپه په درځنو نور ټوْرسټان هم ليدل كېدلو ­ موسم دومره سوړ نه وْ ، خو دې وخت ناوخته تېز او څوكه باران لږ ډېر زهير كړى وم ­ ولي چي سم به لا وچ شوى نه وم، چي بيا به اّسمان راباندي سُوروى شو­ هرڅه هرڅه .. خو ماحول شاعرانه او عاشفانه وْ ­ هو، دغه خو وجه وه، چي يوې بلي خواته ټكڼى غوندي ګرځېدلمه او دَ دُنيا جهان خوندنه او رنګونه مي دَ يادونو وَ ټاپوګانو ته سپارَلو لګيا وم ­

يو وخت چي بيا باران تېز شو ، نو په يو نيږدې رېسټورېنټ كي وردننه شوم او فاسټ فوډ مي دَ غرمې دَ ډوډۍ خوړَلو په نيت تر لاسه كړو­ خو دننه په كي زما دَ ناستي ځاي څه، چي دَ ولاړي ځاى لا نه وْ ­ نو ځكه بيرته دَ درياب له څنډي سره سره مخته دَ خپلي وړې چهترۍ په سوري كي روان شوم ­

" انګرېز، لكه څنګه چي ځانونه په چا نه تلي ، نو دغه رنګه دَ بل نازونه هم نه اخلي ­ ګوا په خپل خپل حال كي مست خلګ دي"

داسي خبري چي مي سوچ كولې، نو زه په سېل كولو كولو كي داسي ستړى شوى وم ، چي دَ نور تګ توان نه وْ را په كي پاته ­ نو ځكه قضا ماڅپښين خواته، چي ژېړى لمر له اوريځو راښكاره شوى وْ ، زه Lambeth North مېټرو سټېشن ته لاندي كُوز شوم او په Barkerloo لائن ټرېن كي له يوې تكي توري او غرټي پېغلي سره څنګ كي ودرېدم ­ دغه رنګه دا زېر زميني ټرېن لكه مار Water loo , South Walk , Embankment , Charng Cross , Picacadilly , Oxford Circus , Regent’s Park , Baker street , Mary lebone Baker او Edgware Road باندي دَ لس لس سېكنډه سټاپ كولو ورسته چي دَ منزل مقصود Peddington په لور څنګه څنګه غزېدلو، نو له هغې توري خرټي فېرنګۍ سره زما ګپه هم نوره نوره خوږېدله لګيا وه ­

_____

دَ فون په ژنګ مي سترګي خلاسي شوې ­ دَ مازيګر شپږ بجې وې، چي دَ ښځي خوږ ژغ مي په رسيور كي تر غوږو شو­

" بخښنه غواړم لكه چي ويده وې؟ "

" هو، وم خو.."

" سوري سر.. دَ بې وخته تكليف دپاره"

او بيا يې دَ سړې ساه اخيستلو ورسته وئيلو..

" ستا دپاره يو پېغام دى"

" پېغام ..؟ "

په حېرت مي پوښتنه وكړه،

" هو پېغام .. كه غواړې نو بالا به يې خوني ته دروَلېږم"

" لاكن څنګه پېغام؟ "

" نوره نه يم خبره .. كېدلى شي ، چي ستا دَ يو دوست پېغام وي"

" دَ دوست پېغام ؟ "

او بيا په مزغو باندي دَ يو څو لمحو دپاره زور وركولو ورسته مي ورته وئيلو ..

" يَه يَه ... زه خيله لاندي دركُوزېږم"

دَ فون رسيور ږدلو ورسته مي دَ تندي خولي په لاس وچَوي كړې او په نه ساعت كي مي بيا ځان لاندي لابي ته داسي وَرسولو، لكه هلته چي څوك زما وَ ملاقات ته راغلى وي ­ خو دا دَ ويښي سترګو خوب مي هغه وخت دړې وړې شو، چي هغې مستي او شوخي كاوْنټر كلركي ماته يو پرچۍ په موسكا راوَسپارله او وئيلو يې ..

" دا واخله خپله پرچۍ"

او په پرچۍ باندي ليك وْ ..

" ډئير شوق! "

ستا ټريپ دَ برطانيه كتلو دپاره كنفرم شو ­ له ما سره سبا ليدلى شې په دفتر كي ...

ريټي ( ټرېفلګر)

كه څه هم دا خبر زما دَ خوشالۍ خبر وْ، خو ګوره چي زه څله پرې خوشاله نه شوم او په مات زړه په پوړيانو بالا ختلو ته چمتو شوم ­ داسي نه چي ماته دَ چا دَ راتګ تمه وه ، بلكې له پرونه راهسې زه اېكړى دومره ځورَولى وم ، چي اوس راته دَ چا ياد په زړه كي راتلل هم لويه خبره وه ­

" انسان دَ انسان خوراك دى .."

څومره ښه خبره هوشيارانو كړي ده ­ دا خو راته نن پته وَلګېدله ­ هو زه نن يوازي وم ، ځكه خو په لندن غوندي ښار كي هم ديغ وم او ځانته مي زړخوښياني لټولو سره سره دا هڅه كوله ، چي وخت دَ برطانيې دَ سېل تر ورځي لنډ كړم ­ لاكن وخت وْ، چي ګرسره مخته كښېدلو نه ­ او بل دا چي دَ تېرو څو هفتو يادونه ، لكه خوب اوس داسي بې تعبيره شوي وْ ­ چي په ځاى دَ تسكين يې نور نور لكه وران شوى پُرهار پژلم او په رقم رقم رنځونو يې روږدولم ­

هو .. زما په ياد دي ، چي هغه عكسونه چي ما په تېرو ورځو كي دَ كاسموس