അക്ഷരം മാസിക- ഏപ്രില്‍ 2017 by Aksharam Magazine Admin (best android ereader .TXT) 📖

സർപ്പശാപത്തിൻ്റെ കഥ. ഞാൻ ആട്ടിപായിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഓർമ്മകൾ. പുതിയ ഓർമ്മകൾ ഇല്ലാത്തതുകൊണ്ടാവാം അവ ഇപ്പോഴും കൂടെ.... " അയാളുടെ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞു.

"ഒരു ഓർമ്മ പോലും കൈവശമില്ലാത്ത എനിക്ക് താങ്കളുടെ ഓർമ്മകളെങ്കിലും ഇരിക്കട്ടെ കൂട്ടായിട്ട്. പറയൂ ദദൂ. ചിലപ്പോൾ മനസ്സിന് ആശ്വാസമായാലോ."

വൃദ്ധൻ്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങി....അയാൾ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ കഥ പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

രാജസ്ഥാനിലേ ദൗസയിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഒരു ചെറിയ ഗ്രാമമാണ് പാർലി. പട്ടണത്തിലേക്ക് ചരക്കുകൾ കൊണ്ടുപോകുന്ന ലോറിയിലെ ഡ്രൈവർ ആയിരുന്നു അയാൾ. പേര് രഘുവീർ. ഭാര്യ പൂനം. ആട്ടിൻപാലും കോഴിമുട്ടയും ഒക്കെ അവൾക്ക് വില്പനയുണ്ട്. ഏഴ് മാസം ഗർഭിണി. തങ്ങളുടെ കൊച്ചു വീട്ടിൽ അവർ സന്തുഷ്‌ടരായിരുന്നു. പക്ഷെ ഭൂമിയിലെ സ്വർഗ്ഗങ്ങളുടെ ആയുസ് എണ്ണപ്പെട്ടതാണെല്ലോ......

ആയിടക്കാണ് ഒരു പെരുമ്പാമ്പിൻ്റെ ശല്യം ഗ്രാമത്തിൽ കൂടി വന്നത്‌. മാസത്തിൽ രണ്ടോ മൂന്നോ തവണ പാമ്പ് ഇറങ്ങും. വളർത്തു മൃഗങ്ങളെയും മറ്റും കൊണ്ടുപോകും. ഗ്രാമവാസികൾ ഭീതിയുടെ നിഴലിൽ ആണ്ടു. അവസാനം അമ്മയുടെ കൂടെ കാട്ടിൽ വിറക് ശേഖരിക്കാൻ പോയ രണ്ട് വയസ്സുകാരിയെ പാമ്പ് പിടികൂടിയപ്പോൾ ഗ്രാമവാസികൾ കൂടി ആലോചിച്ചു. സർപഞ്ചിൻ്റെ ബുദ്ധിയായിരുന്നു രഘുവീറീനെ സമീപിക്കുക എന്നത്.

"സർപഞ്ച്‌ജീ, എന്നെ നിർബന്ധിക്കരുത്. എനിക്ക് കഴിയില്ല. തലമുറകളായി സർപ്പങ്ങളെ ആരാധിക്കുന്ന കുടുംബമാണ് എൻ്റെത്. ഭോലാനാഥ്‌ പൊറുക്കില്ല."

"പഞ്ചായത്തിൻ്റെ കല്പനകൾ അനുസരിക്കാതിരിക്കുന്നതിൻ്റെ ഭവിഷ്യത്ത് നിശ്ച്ചയമുണ്ടോ രഘുവീർ നിങ്ങൾക്ക്? നീ ചെയ്യണ്ടത് ഇത്ര മാത്രം. ഇരയെ വിഴുങ്ങിയതിന് ശേഷം പാമ്പിൻ്റെ ചലനങ്ങൾ പരിമിതമായിരിക്കും, ചിലപ്പോൾ ഒട്ടും അനങ്ങാതെ കിടക്കാനും മതി. അങ്ങനെയുള്ള ഒരു അവസരത്തിൽ നീ നിൻ്റെ ലോറി അതിന് പുറത്തുകൂടി കയറ്റി ഇറക്കണം."

"പാപമാണ് സാഹിബ്....മഹാ പാപം. ദയവായി എനിക്കാലോചിക്കാൻ രണ്ട് ദിവസം തരൂ."

പഞ്ചായത്തിൻ്റെ വാക്കുകൾ അനുസരിക്കാത്തവർ ഭ്രഷ്ട് കല്പിക്കപെടും. പൊതുകിണറ്റിൽ നിന്നും വെള്ളം നൽകില്ല. ഒറ്റപ്പെടുത്തും. ആരും തിരിഞ്ഞു നോക്കില്ല. പലവ്യഞ്‌ജനങ്ങള്‍ തനിക്ക് നൽകുകയോ തന്നിൽ നിന്നും വാങ്ങുകയോ ചെയ്യില്ല. വയറ്റാട്ടി സഹായിക്കാൻ വരില്ല. ഗർഭിണിയായ പൂനവുമായി താൻ എങ്ങോട്ട് പോകും? അങ്ങനെ പല തരം വ്യാകുലപ്പെടുത്തുന്ന ചിന്തകൾ അയാളെ അലട്ടി.

അന്നയാൾ സർപ്പങ്ങളെ സ്വപ്നം കണ്ടു. സ്വർണവും വെള്ളിയും വരകളുള്ള ഒരു സർപ്പം തൻ്റെ മൂന്ന് കുഞ്ഞുങ്ങളെയും കൂട്ടി അയാളെ കാണാൻ വന്നിരിക്കുന്നു. അയാൾ നോക്കി നിൽക്കേ സർപ്പം അതിൻ്റെ ചര്‍മ്മം പൊഴിച്ചു. പൂനം ഇറങ്ങി വന്ന് സർപ്പങ്ങളുടെ അരികിൽ ഇരുന്നു. കുഞ്ഞുങ്ങൾ മൂന്നും പൂനത്തിൻ്റെ മടിയിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു കയറി. അപ്പോൾ അവറ്റകൾക്ക് കാലുകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. നിലവിളിക്കാൻ ശ്രമിച്ച അയാൾക്ക്‌ പക്ഷേ ശബ്ദം പുറത്തുവന്നില്ല.

ഞെട്ടി ഉണർന്ന അയാളെ പൂനം ആശ്വസിപ്പിച്ചു, "ഗ്രാമവാസികളെ ദ്രോഹിക്കുന്ന പാമ്പിനെ അല്ലേ നിങ്ങൾ കൊല്ലാൻ പോകുന്നത്. അങ്ങനെ സമാധാനിക്കൂ. അല്ലാതെ നമ്മുടെ മുന്നിൽ വേറെ വഴിയൊന്നുമില്ലല്ലോ. ഭോലാനാഥ്‌ കാത്തോളും നമ്മളെ."

വിചാരിച്ചതിലും എളുപ്പത്തിൽ കാര്യം നടന്നു. ഒരു മുട്ടനാടിനെ കരുവാക്കി കെട്ടിയിട്ടു. ഭക്ഷണം കഴിഞ്ഞു വഴിയിൽ വെയില്‍ കായുന്ന പാമ്പിൻ്റെ സുഷ്‌മ്‌നാകാണ്‌ഡം ഛേദിച്ചു കൊണ്ട് രഘുവീറീൻ്റെ ലോറി ചീറിപ്പാഞ്ഞു. അന്നയാൾക്ക് ഉറങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. മൂന്നാല് ദിവസം അയാൾ പനിച്ചു കിടന്നു. അന്ന് കണ്ട സ്വപ്നം പിന്നെയും പിന്നെയും അയാളെ തേടിയെത്തി.

പാമ്പിൻ്റെ ശല്യമൊഴിഞ്ഞ ഗ്രാമവാസികൾ രഘുവീറീനെയും പൂനത്തെയും സ്നേഹം കൊണ്ട് വീർപ്പുമുട്ടിച്ചു. അവരാൽ കഴിയുന്ന പാരിതോഷികങ്ങൾ നൽകി അവരുടെ സന്തോഷം പ്രകടിപ്പിച്ചു. സ്നേഹവും കരുതലും മായ്ക്കാത്ത പിരിമുറുക്കങ്ങൾ കുറവാണ്. രഘുവീറീൻ്റെ മനസ്സിലും സമാധാനത്തിൻ്റെ ഓളങ്ങള്‍ തിരികെയെത്തി.

ഒരു നാഗപഞ്ചമി നാളിൽ അവൾ ജനിച്ചു, നയന. സാധാരണ കുഞ്ഞുങ്ങളെ പോലെ അവൾ പക്ഷേ ജനിച്ചയുടൻ കരഞ്ഞില്ല. നവജാതശിശുവിൻ്റെ മൃദുവായ ചര്‍മ്മത്തിന് പകരം അവളുടെ ശരീരം നിറച്ചും ചെതുമ്പലുകൾ ആയിരുന്നു......വരണ്ട്, ഉണങ്ങി, കട്ടിയുള്ള ചർമ്മം.....ഒരു പാമ്പിൻ്റെത് പോലെ !!! ശരീരം അനങ്ങുമ്പോൾ സഹിക്കാൻ വയ്യാത്ത വേദനയാൽ അവൾ നിലവിളിച്ചു. ഓരോ നിലവിളിയും രഘുവീറിൻ്റെ ഹൃദയം നുറുക്കി. ഗ്രാമവൈദ്യന്മാർ കൈയൊഴിഞ്ഞു.

"ശാപം. സർപ്പശാപം", കുഞ്ഞിനെ കാണാൻ വന്ന ഗ്രാമവാസികൾ ഒന്നടങ്കം പറഞ്ഞു. സ്നേഹവും കരുതലും പെട്ടന്ന് തന്നെ വെറുപ്പിനും അവഗണനക്കും വഴിമാറി. മനുഷ്യസഹജമായ നന്ദിക്കേട്!! ഭൂമിയിലെ സ്വർഗത്തിൻ്റെ മാത്രമല്ല കൃതജ്ഞതയുടെയും ആയുസ് പരിമിതമാണെന്ന് അയാൾ മനസ്സിലാക്കി.

പഞ്ചായത്ത് പിന്നെയും കൂടി. "സർപഞ്ച്‌ജീ, രഘുവീറിനെയും കുടുംബത്തെയും ഇവിടെ തങ്ങാൻ അനുവദിച്ചു കൂടാ. അത് ഞങ്ങളെയും കൂടി ബാധിക്കും. അവരെ നമ്മൾ സഹായിച്ചാൽ സർപ്പശാപം നമ്മളെയും പിടി കൂടും. ഈ ഗ്രാമം നശിക്കും. പുതിയ തലമുറകൾ ഇല്ലാതായിതീരും. ഉടനെ തന്നെ ഇതിനൊരു പരിഹാരം കാണണം." ഗ്രാമവാസികൾ വിലപിച്ചു.

വൃദ്ധൻ തീയിലേക്ക് ചുള്ളിക്കമ്പുകൾ ഇട്ടു. അയാളുടെ മുഖം അപ്പോഴും ഭാവശൂന്യമായിരുന്നു.

"അപ്പോൾ രഘുവീർ ....."

"ഞാനാണ് സാഹിബ്. ഇവിടെ വന്നിട്ടിപ്പോൾ എത്ര വർഷമായെന്നൊരു തിട്ടവുമില്ല. ഞങ്ങൾക്ക് പിന്നെയും രണ്ടു കുട്ടികൾ കൂടി ജനിച്ചു. രണ്ടും നയനയെ പോലെ......പക്ഷെ രണ്ടുപേരും ഒരു വയസിന് മുകളിൽ ജീവിച്ചില്ല. കുറച്ചു വർഷങ്ങൾക്ക് മുന്നേ പൂനവും എന്നെ വിട്ട് പോയി. ഇപ്പോൾ ഞാനും നയനയും മാത്രം."

"ഈ അവസ്ഥ .....ആ പാമ്പിൻ്റെ ശാപം ആണെന്നാണോ നിങ്ങൾ കരുതുന്നത്?"

"മനുഷ്യൻ്റെ വാക്ക് കേട്ട് ഒരു മിണ്ടാപ്രാണിയെ മനസ്സില്ലാ മനസ്സോടെയാണെങ്കിലും ഞാൻ കൊന്നില്ലേ?
സർപ്പശാപം ജന്മാന്തരങ്ങൾ കൂടെയുണ്ടാവും. അത് കൊണ്ട് തന്നെ ആത്മഹത്യയും പരിഹാരമാവുന്നില്ല."

"ദദൂ...പേടിയില്ലേ? ഈ ഘോരവനത്തിൽ....ആരും കൂട്ടിനില്ലാതെ......"

"ശീലമായിരിക്കുന്നു സാഹിബ് .... ഈ ഏകാന്തതയും നിസ്സാഹായതയും. മരണത്തെ ഭയമുണ്ടെങ്കിൽ അല്ലേ പേടിയുണ്ടാവൂ."

വെളിച്ചം വീണപ്പോൾ അയാൾ പോകാൻ ഒരുങ്ങി. വൃദ്ധൻ അയാൾക്ക് കഴിക്കാനുള്ള ഭക്ഷണം പൊതിഞ്ഞു കൊണ്ടു വന്നു.

"സാഹിബ്...ഇതിരിക്കട്ടെ. രണ്ടു മൂന്ന് ദിവസത്തേക്ക് ഇത് മതിയാകും. ഈ അരുവിയുടെ തീരത്തു കൂടി നടന്നാൽ മതി. ഇത് ചെന്ന് അവസാനിക്കുന്നത് ഒരു വെള്ളച്ചാട്ടത്തിലാണ്. കാട്ടിൽ നിന്നും നാട്ടിലേക്ക് തേൻ കൊണ്ട് പോകുന്ന ആരെയെങ്കിലും കാണാതിരിക്കില്ല."

"നയന...."

"വേണ്ട സാഹിബ്. ആരും അവളെ കാണുന്നത് അവൾക്കിഷ്ടമല്ല...."

"ദദൂ...നന്ദിയുണ്ട്. യാത്ര പറയുന്നില്ല. മറക്കില്ല."

വൃദ്ധൻ അയാളെ കെട്ടിപിടിച്ചു. അയാൾക്ക്‌ കാടിൻ്റെ മണമായിരുന്നു.

ഇന്നലെകളുടെ ഭാരമൊഴിഞ്ഞ ഒരു മനുഷ്യൻ അരുവിക്കരയിലൂടെ നാളെയുടെ അനന്തതയിലേക്ക് നടന്നകന്നു. മറ്റൊരു മനുഷ്യൻ, ഇന്നലെകളുടെ ഭാരവുംപേറി സ്വന്തം വര്‍ത്തമാനത്തിൻ്റെ പരിധിക്കുള്ളിലേക്ക് വിടവാങ്ങി.

 Jaya Rajan

ഒടുവില്‍

 Zini Zusan

ഉറവ- കവിത

എനിക്കു വേണ്ടി കഴുമരം ഒരുക്കി
എന്റെ സഹജർ കാത്തിരിക്കുന്നു
അവർ പറഞ്ഞു.
ഒന്നുകിൽ നീയിത് സ്വയം വരിക്കുക.
അല്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ അതു ചെയ്യും.

എനിക്കൊന്നേ പറയാനുള്ളു
നിങ്ങൾക്ക് എന്നെ കുരിശേറ്റാം.
എന്റെ അങ്കി പങ്കിട്ടെടുക്കാം
എന്റെ മാംസം ചുട്ടു തിന്നാം.
എന്നാൽ എന്റെ ചങ്ക്
അവന്റെ കയ്യിലാണ്.
ആർക്കും എത്താനാകാത്ത
കുന്തിരിക്കങ്ങളുടെ ഗന്ധമുള്ള നാട്ടിൽ

ഉറവകൾ കെട്ടുപോയ
നീരൊഴുക്കു പോലെയാണ് എന്റെ ഹൃദയം
എങ്കിലും അവന്റെ രക്തം
എന്റെ മുറിവുകളിൽ ഊറുന്നുണ്ട്
അവന്റെ നിലാവ് കെട്ടുപോകുന്ന തിരികളിൽ
വെളിച്ചം പകരുന്നുണ്ട്.

പോകും മുൻപ്
യാത്ര പറയും മുൻപ്
പറഞ്ഞു തീരാതെ പോയ വാക്കിന്റെ കടം
പകർന്നു തീരാതെ പോയ ഹൃത്തിന്റെ കുടം
നിന്നെ ഏൽപ്പിക്കുന്നു.
ഇതു പുഴയിലൊഴുക്കരുത്
അതു രക്തവർണ്ണമാകും.
ഈ മണ്ണിലൊഴുക്കരുത്.
അതു വെണ്ണീറാക്കും.
നീയതു കുടിക്കുക.
നിന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും
എന്റെ പ്രാണൻ നിർഗളിക്കട്ടെ!

Martin Palakkappillil

 

പുലരിപ്പെണ്ണ്-കവിത

ചുണ്ടുകളിൽപ്പൂ വിടരും
കണ്മുനകൾ കഥ പറയും..
കുയിലിൻ സ്വരമാധുരിയും
ഇവളെൻ പുലരിപ്പെണ്ണ്....

നടയഴകിവളിൽ കണ്ടാൽ
അരയന്നത്തിൻ ചേലും..
ഉടലഴകതിലും ഭംഗി
ഇവളെൻ പുലരിപ്പെണ്ണ്....

തനുവിൻ നിറമതു കണ്ടാൽ
കനകം തോൽക്കും സത്യം..
മുഖമൈശ്വര്യം ലക്ഷ്മി
ഇവളെൻ പുലരിപ്പെണ്ണ്....

എന്നും കണികണ്ടുണരാൻ
പൊന്നിൻ കസവുമുടുത്ത്..
നിറപുഞ്ചിരിയും തൂകി
വരുമെൻ പുലരിപ്പെണ്ണ്....

ജയദേവൻ കെ.എസ്സ് 

അനാഥക്കുട്ടി

 

വെളളം

 

കാവ്യ വഴിത്താര - കവിതാ സമാഹാരം

 

Press below link to read this digital malayalm poetry collection by this magazine Chief  Editor.

Visit to read:-www.facebook.com/digitalbooksworld  :-Digital Book World   For free reading.

Raj Mohan-൯െറ കവിതാ സമാഹാരം.... താഴെ കൊടുത്തിരിക്കുന്ന ലി൯ക് തുറന്ന് വായിക്കുക.... https://www.bookrix.com/book.html?bookID=zle3ff22b012f75_1483036558.8877270222#0,396,20394

 

മിഴികളിലൂടെ-കവിതാ സമാഹാരം

 ഡിജിറ്റലായി തയ്യാറാക്കിയ Raj Mohan൯െറ കവിതാ സമാഹാരം 

മിഴികളിലൂടെ- തുറന്ന് വായിക്കുവാ൯ താഴോട്ട്... വെബ് അഡ്രസ്സ് പ്രസ്സ് ചെയ്യുക..
   https://www.bookrix.com/book.html?bookID=zle3ff22b012f75_1485341475.8390879631#0,558,26442

Press below link to read this beautiful digital malayalm poetry collection by this magazine     Chief  Editor.

Visit to read:-www.facebook.com/digitalbooksworld  :-Digital Book World  

കുരിശുമരണം

 

ഒരു മരക്കുരിശിലിനിയെന്റെ പ്രാണൻ -

ഇരുമ്പാണിയാൽ നീ ബന്ധിക്കുക.
ഹൃദയത്തിൽ കൂർത്ത മുന കൊണ്ട് കുത്തുക -
ചുടുചോരയിൽ നിന്റെ വിരൽ മുക്കുക.

ഏറെയലഞ്ഞ് തളർന്നു വലഞ്ഞൊരെൻ -
ജീവൻ കടഞ്ഞു നീ കവിതയുണ്ടാക്കുക.
ജീവന്റെയപ്പമായി പ്രണയത്തിൽ വാഴ്ത്തി നീ -
പാപികൾക്കെല്ലാം പങ്കിട്ടു നൽകുക.

തിരുവോസ്തിപോലെ, കണ്ണീരു പടർന്നൊരെൻ-
കയ്ക്കുന്ന കവിതകളൊട്ടു രുചിക്കുകിൽ,
ആ നിമിഷത്തിൻ വിശുദ്ധിയിലെൻ മനം -
ഏറെ വാഴ്ത്തപ്പെട്ടതായി തീരും.

നരകത്തീയിലിട്ടു ദൈവം -
ഏറെ പൊളിച്ചച്ചെങ്കിലുമെന്റെ,
പാനപാത്രം തിരിച്ചെടുക്കാതെ,
വേദന കൊണ്ട് അനുഗ്രഹിക്കേണമേ.

ആത്മാവിനെ നീറ്റും അതികഠിന വേദന -
ഇത്രമേൽ ആസ്വാദ്യമെങ്കിൽ,
അഴലിന്റെ അടിത്തട്ടിലാണെങ്കിൽപ്പോലും -
ആയിരം കൊല്ലം അതിജീവിക്കും ഞാൻ .

എത്ര കുരിശു മരണങ്ങൾ താണ്ടി ഞാൻ -
നോവുകളിലെത്രയോ സ്നാനം നടത്തി.
ഇരുളിന്റെ വഴികളിലെത്രയോ രാത്രി -
അന്ധനായി നിന്നെ തേടി നടന്നു .

കൂരിരുൾവഴികളിൽ കാലിടറി വീണു -
ഒരു തേങ്ങൽ തൊണ്ടയിൽ ചത്തു കിടന്നു.
കടവായിലരുവി പോൽ എത്രയോ ഒഴുകി -
നിർമ്മല സ്വപ്നത്തിൻ ചുടുചോര ചാലുകൾ.

വേദനതൻ ലഹരി വീഞ്ഞായി നുണഞ്ഞു-
ഭ്രമരമായിത്തീരണം നശ്വര ലോകത്തിൽ.

പശ്ചാത്താപത്തിൻ തീക്കനൽ കടഞ്ഞിനി -
പ്രായശ്ചിത്തത്തിൽ മധുരം നുണയണം.
ഒരു മെഴുകുതിരിയെൻ മുന്നിൽ തെളിച്ച് -
ഉയിർത്തെഴുന്നേൽപ്പിനായി പ്രാർത്ഥിക്കുക.

# രാഹുൽ #Rahul Nirgu Nan

സർഗ്ഗസൃഷ്ടികൾ