25th Hour by Micah Fruto (korean novels in english .txt) 📖

but it's something like.. 'this is janice and i'm ian' thing."

"Yeah.. naalala ko na. May naligaw na text sa akin. Asking me kung ako yung Janice, and siya daw si Ian."

"Oo nga, SINADYA ko nga yun! Para kay KAY dapat!"

"In short, nagpapapansin ka.." inirapan ko nga siya.

"O ngayon?"

"Eh kasi naman kung kinakausap mo na lang siya ng personal o magtext ka sa kanya na ikaw eh IKAW di ayos lahat!"

"AYOKO NGA!" sumigaw na naman siya.

Tinalikuran ko nga uli siya. Hindi pa rin nasasagot yung tanong ko.

"Paano nga uli naging si Carlo?" nagtataka na ako nun.

"Ewan ko. Bakit ako yung tinatanong mo? Ikaw nga itong sinungitan ako sa text!" nilabas niya uli yung phone niya at nagpipipindot.

Tumatawag pala siya kasi sumunod na lang, nilagay niya sa tenga niya yung phone.

"CARLO! PUMUNTA KA DITO SA ROOM.." ang lakas ng boses niya, "NGAYON NA!" umiling-uling siya, "SINABI KO NGAYON NA!!!"

Binaba niya uli yung phone niya tapos humarap siya sa akin.

"He'll be here in no time... 10 seconds..." nagbilang pa siya, "9... 8... 7... 6... 5... 4... 3... 2... 1..."

Bigla na lang may tumama ng malakas doon sa pintuan.

"Ano Jasper?" mukhang hinihingal-hingal pa siya.

"Paki-explain nga.. IAN?" sinabi ni Jasper pero hindi naman siya mukhang galit.

"Ooh.." nag-iba yung itsura ni Carlo, "That."

"Oo yun nga.."

Tumingin si Carlo sa akin at ako naman eh hindi na lang nagsalita. Gusto ko lang, malaman kung paano nangyari yun at para hindi naman na ako naguguluhan.

"Hindi ba kinuwento ko sa iyo na ka-text ko si Kay at sa nakaka--" tumingin siya sa akin tapos tumigil siya, "Hindi bale na nga. Basta naka-text ko siya. Anong ginawa mo?"

Lumayo na kaunti sa amin si Carlo.

"Ok, I'm sorry." yun ang una niyang sinabi.

"FOR WHAT?" nagsisimula na mairita si Jasper.

Tumingin si Carlo sa akin tapos kay Jasper.

"Di ba nga nung nag-usap tayo, kinuwento mo yung naka-text mo? Tinignan ko yung number. At first glance, medyo familiar sa akin. Saka ko nalaman na number yun ni Riel kasi na-save ko yung number niya nung nahulog niya yung phone sa grocery.." huminga siya ng malalim, "Nung nasa theater, naisipan ko siyang i-text. Sinubukan ko na magpakilala bilang.. yung unang nag-text sa kanya. She thought it was me.."

Tumingin sa akin si Jasper nun.

"A-akala ko kasi sya. Hindi ko naman sinave yung number mo nun."

"Eh bakit gusto mo namang magpanggap na ako?" tinanong uli ni Jasper, "Kung magtetext ka lang din naman, bakit hindi na lang bilang ikaw?"

Kung makapagsalita naman itong si Jasper akala mo hindi naman niya ginawa yun! Siya nga itong unang nagtext na dapat eh kay Kay at nagpapanggap na ibang tao at hindi siya.

"Nagsalita ang hindi naman ganun ang ginawa!" nagparinig naman ako.

"Riel pwede ba--" hindi niya natuloy yung sasabihin niya.

Mabilis niyang binaling yung tingin niya kay Carlo at tinitigan niya.

"You don't mean to tell me.."

Tumango-tango lang si Carlo. Silang dalawa lang ang nagkakaintindihan.

"Kailan pa?!?"

"Noon pa." yun lang ang sinagot ni Carlo.

Ako naman eh parang poste na lang doon at hindi ko na sila maintindihan.

"Pwede bang i-explain niyo sa akin yung nangyayari?" tinuro ko sila parehas, "I'm kinda' lost."

"Hindi Riel.." hinawakan niya ako sa braso ko at dinadala niya ako sa labas, "You're out of this."

Sinarahan naman ako ng pinto. Ang lakas nga eh.

"Bakit mo ko pinalabas?!? ANG LABO MO JASPER!!!" tapos nagdabog na ako paalis.

Ikinuwento ko naman kay Kay kung ano yung nangyari except yung part na intention ni Jasper na sa kanya dapat yung text. Syempre ayaw ni Jasper na malaman ni Kay na may gusto siya sa kanya, kaya hindi ko na business yun. Torpe kasi yung tao na yun eh.

"For real? Si Jasper yung ka-text mo?"

Nakailang-Oo at tango ang ginawa ko bago pa naniwala sa akin si Kay. Kinikilig daw siya para sa amin ni Jasper.

Hay naku.. kung alam lang niya...

Naupo na lang ako doon at wala na lang akong sinabi. Mahirap na at baka madulas pa ako sa kanya.

Nung sumunod na mga raw eh madalas na patingin-tingin lang si Jasper at wala namang sinasabi sa akin. Si Carlo naman ang madalas bumati sa akin ngayon. Ang weird nila parehas no?

Hindi rin nagtagal at wala naman si Carlo sa paligid, umupo naman si Jasper sa tabi ko. Lagi naman eh.

"Alam mo yung kwento ng gold fish na na-murder accidnetally?"

Napatingin ako sa kanya. Ewan ko ba kung anong sinasabi niya.

"Pardon?!?" nagsusulat kasi ako ng homework nun.

"Sabi ko, may gold fish na pinatay..." ngumiti siya ng kaunti, "Accidentally."

"Pinatay nga tapos accident?" nakakapagtaka naman itong tao na ito.

"Kasi may gold fish ako nun dati. Na-overfed so tumaba ng tumaba. Dahil lagi kong pinapakain, nakita ko na lang isang araw lumulutang na siya sa fish bowl ko nakabaliktad."

Seryosong-seryoso siya magkwento nun.

"Dahil bata pa ko, umiyak ako dahil mahal ko yung gold fish ko. Dinala ko yung fish bowl at nagpunta ako doon sa bathroom ng bahay ng uncle ko. Nag-flush ako sa toilet para mapasama na yung gold fish ko." huminto na siya, "Dala-dala ko na yun sa konsensiya ko after that."

"Huh?!? Bakit naman? Usually naman ganun ang ginagawa sa pet fish 'di ba?"

"Yun nga eh. Nung nakita ko, gumagalaw pa pala siya. Eh nai-flush ko na yung toilet, kaya nakasama sya. Na-murder ko siya... accidentally."

Natawa naman ako sa kanya pero hindi masyado. Ayos naman yung kwento niya, pero para saan?

"Sus, malay mo naman nung nai-flush mo siya napunta siya sa ilog or something. Eh di natulungan mo pa siya.." huminto naman ako, "Teka, bakit mo kinukuwento sa akin?"

"Wala lang. I just thought you need company.." ngumiti siya.

"Oh thanks." tinapik ko siya sa balikat niya.

Dahil nakaupo ako mag-isa doon, narinig kong may tumawag ng pangalan ko. Nakatalikod naman si Jasper at nagsasalita mag-isa. Hindi ko nga masyadong maintindihan dahil naging busy ako doon sa tumawag sa akin. Si Kay pala. May sina-sign siya sa akin pero dhail malayo siya, hindi ko maintindihan.

"... gusto ko lang sana malaman kung ano sa tingin mo.."

Nagthumbs-up naman ako kay Kay kahit na hindi ko siya maintindihan masyado. Nahahati yung utak ko, isa kay Jasper.. at isa kay Kay.

Saka ko na-realize na hindi yata ako ang kausap niya. May tao rin kasi doon eh.

Bigla na lang humarap si Jasper kaya napaatras ako at may tinamaan naman siyang dumadaan sa hallway.

"Pwedeng manligaw?!?"

Napahawak na siya doon sa balikat nung nabangga niya na hindi niya siguro nakita dahil nakatalikod siya.

Ako naman eh nakatayo lang doon at binigay na lang yung support sa kanya. Hinihintay ko yung sagot.

"Sure Jasper, you can court me!"

READERS: this is not included in the story.

References po! Doon sa mga parts na may kinalman sa *text chappie* kung paano naging si Jasper then si Carlo then si Jasper uli.. hehehe.

"Wow! RAZR?" tumingin siya sa pinsan ko, "Ang cool ng phone mo Kay!" tapos tinignan naman niya, "Gusto ko nga bumili ng ganito eh, kaya lang mahal walang pambili. Pero ayos din yung Motorolla L7. Sa ngayon, mag-stick muna ako sa Nokia. After 10 years siguro makakabili na ako niyan." tinuro niya yung phone ko, este phone ni Kay, at nilabas naman niya yung kanya... Nokia 2100. "Patingin nga ako."

Lalo akong kinabahan nun. Please naman huwag siyang madayo sa messages! Please huwag naman. Sim card ko pa yung nanduon sa loob. Please naman...

Pindot siya ng pindot doon. Tapos saglit lang, inabot niya na uli kay Kay.

"Cool."

(this is the part na nagpalit si Kay at riel ng phone. Notice the part na hiniram ni JASPER yung phone na Motorolla V3 at sim pa ni Riel yung nandun. Nagpipipindot siya, kunwari chini-check out niya pero kinukuha niya yung number.)

2.."Riel, sa iyo ba itong phone na ito?" tapos nakita ko yung 3315 na hawak ni Carlo.

Lumapit naman ako sa kanya.

"Err yeah. Saan mo nakuha?"

"Doon sa likuran. Baka nahulog mo."

"Thanks." nilagay ko na ng maayos sa bulsa ko

(ito naman yung part na nakuha ni Carlo yung phone ni Riel sa shop. Kinuha din niya ung number. That explains how he got riel's number.)

Wala pa sigurong 5 minutes eh tumutunog na naman yung phone ko. Syempre tinatamad-tamad pa akong nagpipipindot nun.

'dis s janice ryt? si ian 2.'

(this is the part na unang nag-text si Jasper kay Riel. He was pretending to be somebody else.. ang name niya eh IAN kasi nga nahihiya siya magpapansin kay *Kay* dapat.) He was just playing na kunwari ligaw na text yun.

4.Nung gabi naman eh nagtext uli si Carlo sa akin. Syempre, sinave ko na yung number niya. Dati kasi binubura ko lang lahat ng messages niya eh. Yung unang-una nga niyang text nun na hindi ko pa siya kilala eh hindi naman ako nag-abala na i-save pa yung number niya.

(ito naman, sinsabi ni Riel na isinave na niya yung number ni Carlo.. as CARLO. Which is right dahil phone talaga ni Carlo yun.)

here's the next one.

Kakaupo ko doon, narinig kong nag-ring yung cellphone ko kaya hinanap ko pa sa bag ko. Nung nakita ko na yung 3315 ni Kay, tinignan ko muna kung sino yung tumatawag. Napansin ko unknown number. Hindi naka-store sa inbox ko.

(ito yung sa last chap before yung na-post ko. May tumatwag kay Riel, ito na si Jasper. Lumabas, unknown number. Which means yung number ni Carlo na ginamit niya para mag-text kay Riel sa theater eh different sa number ni Jasper.)

still confused?

It only means na nung unang beses na nag-text si JASPER as IAN, hindi na-save ni Riel yung number na yun. So the next time na may nag-text at medyo similar dahil unknown number at si Carlo na yun, she thought it was the same guy.. so sinave na niya.

She got the wrong number thinking na si Jasper.. eh si Carlo.

GULO PA RIN BA?!???

Chapter 4

 

"Whoa Mandee!" nagulat si Jasper nung nasa harap niya si Mandee, "Nandiyan ka pala?"

Nakatodo-ngiti naman si Mandee sa kanya.

"Oo no! Tinanong mo pa nga ako kung pwedeng manligaw 'di ba?" sabi niya tapos lalong lumapit kay Jasper.

"Oh no.." umatras si Jasper, "Para kay.." kinamot niya yung batok niya, "Para kay Riel yun eh."

Nagulat naman ako nun kaya hindi ako nagsalita. Para sa akin? Ang alin nga uli?

"Ako?" wala pa ako sa sarili ko nun.

"Yeah." tumango si Jasper tapos tumingin kay Mandee, "Sorry Mandee. Hindi ko alam na nasa likod kita eh."

Sumimangot naman si Mandee tapos umalis sa harapan namin. Ako naman eh hindi pa rin maliwanag ang lahat, kaya hindi ako nagsalita. Konti lang yung narinig ko sa mga sinabi ni Jasper kanina, kaya hindi ko alam yung full details.

"Pwedeng ulitin uli yung sinabi mo kasi.." lumingon ako sa likod ko at medyo tinuturo ko yung spot kung nasaan si Kay kanina kahit wala na siya doon, "May.. kausap ako kanina."

Yumuko naman si Jasper. Sa itsura parang nalungkot na 'di mo maintindihan.

"Hindi ka naman pala nakikinig sa akin may tinatanong pa man din ako na mahalaga..."

"Hey.. sorry. Ano na nga uli?"

"Wala na. Hindi ko na mauulit yun. One time thing lang yun." tapos tinalikuran niya ako, "Ang tagal-tagal kong pinractice tapos hindi mo naman pala inintindi. Saka na nga lang!"

Naglakad na siya mag-isa. Siraulo na yun!

"Hey Jasper!"

"Ang hirap-hirap magtanong papaulit mo pa?!? Sana lang 'di ba nakuha mo na nung unang beses?" halata kong may halong biro yung boses niya. "Sige, punta muna ako ng cafeteria." then nagsimula na siyang tumakbo.

"JASPER! ANO NA NGA ULI YUN?!?" sumigaw ako doon sa hallway...

Teka nga, bakit ko ba pinapaulit sa kanya???

Narinig ko naman 'di ba?

***

After another week, may pera na naman ako galing sa Daddy ko. Dahil nga