25th Hour by Micah Fruto (korean novels in english .txt) 📖

mata ko.

"When it happen to me..."

"I'll let you know." bakit ba ang layo ng sagot niya lagi?

Umuwi na lang ako pagkatapos nun. Hindi ko alam kung dapat pa ba akong maniwala sa sinabi sa akin ni Kay dati. Dati siguro naniniwala ako sa pagiging prankster niya, pero lately yata mas nagiging in-touch siya sa.. oh well.. ano bang tawag dun? Poetic side? Ewan ko ba. May term ba dun?

Sinalubong ako ni Kay kaagad at dumating na yung flat screen tv namin. As usual, hinila ko kaagad siya sa loob at mukhang masayang-masaya pa siya. Pinagsabihan ko nga ang bruha na hindi dapat ipagmalaki yun kundi, nanalo lang talaga kami sa raffle.

Hindi ko alam na kapag naiba pala ang social status mo sa nakasanayan mo eh kumplikado. Lalo pa ngayon. Ssusubukan mong makisama, magiging ok, tapos may darating na pro-prpblemahin mo. Parang yung mga bagay sa mundo eh... sunud-sunod na lang na darating sa iyo.

Oh.. yuck. Am I getting in touch on my poetic side too?

"Hoy ano ka ba!" shinake naman niya yung katawan ko.

"What?!?" nairita pa ako nun sa ginawa niya dahil nag-iisip ako bigla na lang na-interrupt.

"Tumutunog po yung phone mo, este phone ko pala kaya lang nakipagpalit ka... kanina pa! Baka gusto mong tignan yung mga text messages mo insan!"

Tinignan ko lang siya ng masaya. Pagod kasi ako kaya medyo nairita nga ako. Nakita ko naman yung phone... ko. 3 messages received.

Yung una, galing sa provider so wala lang kwenta yun. Yung dalawang messages naman eh hindi naka-store sa inbox ko.

'cge pla, kta n lng tau bukz. =)'

Maikli lang yung message. Yung isa naman ganito lang..

'....'

Nagtaka naman ako. Hindi ko naman siya kilala bakit naman ako makikipagkita sa kanya. Nag-abala pa akong mag-reply nun. Instead na unahin ko yung 'who are you?' na tanong, sa iba bumagsak.

'do i know u?'

Wala pa sigurong 5 minutes eh tumutunog na naman yung phone ko. Syempre tinatamad-tamad pa akong nagpipipindot nun.

'dis s janice ryt? si ian 2.'

Excuse me? Matagal na akong nabinyagan at alam kong hindi Janice ang pangalan ko. As far as I know, Szarielle a.k.a. Arielle a.k.a A.L and right now a.k.a Riel. But never Janice.

And the bottomline of it is...

'sori, i dn't know a guy named ian. u got d wrong #'

At yun nga, panay naman ang sagot niya. Mayaman yata sa load eh. Sinasayang lang yung oras ko.

'oh sori po ha.' hindi pa ko nagrereply, pumasok na uli yung text niya, '.....' ganun na naman.

'ng-uubos k lng b ng load?' parang ganun kasi yung lumalabas eh, sino bang matino na magse-send ng panay dots lang?

'medyo...'

Ay ang sipag sumagot. Sulit naman talaga yung text message niya.

'nd, nghhnp ng kausp. sungt m nga eh, bbae k no?'

Nung nabasa ko yung text na yun, napatingin na lang ako doon sa phone na akala mo eh nakikita ko yung kausap ko. Siraulong ito?!?

'un4tun8ly, ba2e nga ako.' tinatamad na ako makipag-usap nun.

Nilagay ko yung phone ko sa gilid. Kung hindi ko lang alam, sinadya lang niya na mawrong-send para naman magkaroon siya ng textmate. Sorry na lang siya, hindi ako mahilig sa ganun.

'so... what?!'

Katulad kay Kay, nairita din ako sa text niya. Bakit ako yung tinatanong niya eh samantalang wala akong time na kausapin siya?

'wat do u mean, what..'what?'

'i mean.. so what if ur a girl. wud dat mke u better dan any1?'

Hindi ko alam kung bakit o dahil sa pagod na rin siguro, naiinis talaga ako sa kanya. Kung sa text pa lang ganyan na siya, paano pa kaya kung personal?

'bye.. ayaw na kita kausap.'

'owkei sabi mo eh!' then pinindot ko yun send.

Tumunog na naman yung phone. Arrrghhhh!

'OO!!'

'akala ko ba bye ka na?'

'u r 1 of the mst annoying guys i have ever met!'

'na-meet mo na ko? cool! anong impression mo?'

Pilosopong ito? Feeling naman niya ha!

'ur rude.'

'ako rude? bka nga kpg ikw nkita k, my impression n kagd ako.'

Hindi ko na talaga siya sinagot. Tumingin lang ako sa kisame. Si Kay naman eh hindi na ako pinapansin dahil busy siya sa panonood ng tv. Hindi naman nagtagal, tumunog na naman yung phone ko.

Gaano ba ka-desperado itong tao na ito ng kausap?

'gus2 m mlmn impression k sau s txt? hnd n kta ggluhin.'

Dahil nga sinabi naman niya na hindi na niya ako guguluhin kapag sinabi kong gusto kong malaman, tinanggap ko na.

'fine. ano ung impression m?'.

Medyo matagal-tagal bago siya nag-reply di gaya nung mga nauna niyang messages. After 10 minutes or more, pumasok na yung text niya.

'u wud say 'do i know u' dan 'who r u' ' now how did he know that?

Hindi ko alam kung anong meron sa message na yun, pero sinave ko siya sa inbox ko.

That made me smile...

Chapter 2

"Shup up!" sumigaw si Kay sa akin dahil nagulat siya.

"Oo nga ano bang nakakagulat doon?"

"Hello? Ilang tao ba ang nagbibigay ng first impression sa text? Impression.. mas maganda kung nakikita mo." nakangiti pa siya sa akin.

"Sabi ko nga sa 'yo eh retarded siya."

"No way!"

"Way." tinaas ko yung kilay ko.

Naupo kami doon sa isang bakanteng stall sa cafeteria. Ang dumi-dumi nga nung table at panay tulo pa ng ketchup. Kumuha pa kami ng tissue para lang maalis yung mga dumi doon.

Si Kay na naman ang nagsabi na siya na daw ang bibili ng pakain namin at kapag ako eh disaster ang kinalalabasan. May umupo din doon sa stall sa likuran namin at nadaganan pa yung buhok ko. Ang sakit nga eh.

"Excuse me lang yung buhok--"

"Hey Riel stah na?" narinig ko naman yung boses ni Jasper.

Lilingon sana ako kaya lang narinig ko naman yung binulong niya.

"DONT YOU DARE!" tapos dumeretso ako ng upo, "Hindi nila dapat malaman na kausap kita."

"Oo nga eh kaya pwede.. yung buhok ko?"

Hindi siya gumalaw. Bakit ba kasi napunta pa yung buhok ko sa kabilang side eh.

"You owe me."

"Wala akong utang sa 'yo."

"Hindi naman pera eh!" sinubukan kong tumayo kaya lang hinawakan niya yung blouse ko sa likuran. "The 'I'll help you with the hiring if you said YES' day??? "

Naalala ko naman yung araw na iyon. Natahimik naman ako.

"Yun nga naisip ko eh, maalala mo." kung kaharap ko lang siya siguro ngayon, tinignan ko na siya ng masama.

"Siguraduhin mo lang na hindi ako mapapahamak diyan.."

"Hindi naman, madali lang. Kayang-kaya mo nga siguro eh.." tapos narinig kong tumawa siya, "First of dahil isa itong secret movement, kailangan mo ng codename.. at kailangan ko rin."

"Siraulo ka naman pala eh. Codename pa.. just get to the point."

Hinigpitan niya yung paghawak niya sa blouse ko para mapalapit yung likod ko sa kanya. Tapos narinig kong hininaan niya yung boses niya.

"You'll be the new San Juanico Bridge." ano daw?

"Ano?!?"

"Codename mo, San Juanica. Codename ko, Nemesis guy."

"You mean NEMESIS GAY."

"Hindi mo kinakausap yung boss mo ng ganyan alam mo yun?" pakiramdam ko lukot na yung blouse ko.

"Ano bang gagawin dito sa San Juanico thingy?"

"Simple. Just put on a good word for me sa isang babae."

Tumawa naman ako nun. As in, tumawa talaga ako.

"Narinig ko ba yun ng tama? Good word? Ikaw?" pinalo ko siya sa likuran.

"Tama na ang panlalait."

"Sino naman yung malas na girl?"

Hindi naman sumagot kaagad si Jasper dahil dumating naman si Kay nun dala-dala yung pagkain namin. Naramdaman ko na sumandal siya lalo.

"Aray ko masakit ha!"

"Ano yun?"

Pineke ko naman yung ngiti ko kay Kay para hindi niya mapansin.

"May kumagat na LANGGAM.. sa likod ko."

"Ok." tumingin siya sa table, "Nalimutan ko yung kutsara saka tinidor. Babalik lang ako.."

Umalis uli si Kay. This time, humarap na ako kay Jasper.

"Ang sakit nun ha! Baliw ka ba o ano?" nagsimula na akong magdaldal.

"It's her."

"Tapos ngayon kung makatingin ka akala mo ikaw na masusunod!"

"Bahala ka na. Sige." tapos tumayo na siya at lumabas na ng cafeteria.

"Loko ka nilukot mo yung blouse ko." tapos diniretso ko yung ulo ko at sinundan ko ng tingin si Jasper nung nasa labas.

Hey wait..

"Si Kay?!?" ***11*** Kaya pala San Juanico este, San Juanica ako? Magiging tulay ako sa kanya at kay Kay? Ayos lang namang maging tulay, pero bakit siya pa? Hello? Mahal ko kaya ung pinsan ko. Hindi ko lang naman siya irereto sa 'kung sinu-sino' lang.

At yung 'kung sinu-sino' na iyon eh si Jasper.

May gusto pala siya kay Kay no? Sa totoo lang, hindi naman halata. Sa itsura kasi niya, parang yung pagloloko lang niya sa mga tao ang mahalaga sa kanya. Girls? That's a whole new world.

"Hoy, bakit tulala ka sa labas?" napansin ko na dumating na si Kay.

"Wala lang. May siraulo kasi kanina sa labas."

Kumain naman ako nung kinuha niya. Pancit naman daw yun. Masarap naman eh, kahit papaano naenjoy ko. Kumain na rin kasi ako nun before.

Nung nakapagisip-isip naman na ako, naisipan ko naman magtanong sa kanya. Better yet, simulan ko na rin siguro.

"Ei Kay, anong tingin mo kay Jasper?"

Tumingin naman siya sa akin. Puno pa yung bibig niya nung nagsalita siya.

"Morales?" lukaret na ito! Sino pa nga ba?

"Ay hindi, yung friendly ghost."

"Hindi ba Casper yun?"

Naku, pasalamat siya pinsan ko siya..

"Si Jasper po.. Morales. 'Di ba crush mo yun?"

Tumawa naman siya sa akin.

"Si Jasper?" tumawa siya ng tumawa ng malakas. Naku ha, papahiya naman ako nito eh. "Nakakatawa ka naman insan." tinuloy pa rin niya yung pagtawa niya tapos bigla siyang nag-seryoso. "Oo. Dati."

"Dati? You mean hindi na?"

"Err.. medyo. Pero obvious naman 'di ba, may crush yata sa 'yo yun eh."

Na-choke naman ako nun kaya nag-panic si Kay. Uminom ako nung soda sa harapan ko.

"Nah-uh. Never."

"Huwag ka nga nagsasalita ng tapos. Madalas na nga yata kayo nagkakasama eh. Kanina lang magkatalikuran kayo."

Umilng-iling naman ako sa kanya.

"Trust me. He doesn't like me."

Masyado namang kumplikado sa simula. Tingnan natin kung ano sa tingin ko ang nagyayari at ang sa tingin ko eh hindi.

Si Kay, may gusto kay Jasper dati pero si Jasper naman eh hindi namin alam. Dumating naman ako sa eksena kaya iniisip ni Kay na may gusto si Jasper sa akin kahit wala. Nawala yung crush niya kay Jasper, si Jasper naman gustong magtulay ako sa kanya. Ngayon naman si Kay hindi na gusto si Jasper dahil sa akin.

Ano bang dapat sabihin ko?

HELP?

***

Maaga akong dumating sa classroom kinabukasan para bigyan ko ng lesson si Jasper kung ano ba dapat ang gawin niya kay Kay. Hindi ko naman kasi makukumbinsi ng ganun-ganon na lang si Kay kung wala rin naman siyang action.

"Ano na?" ang galang niya masyado.

Umagang-umaga yun ang tanong niya sa akin.

"Wala man lang ba na good morning or anything?" tinanong ko naman siya.

"Bakit naman? Teacher ba kita?"

"You mean sa teacher ka lang nag good morning? Ang plastic mo tsong!" tinapik ko siya sa balikat niya.

"Hindi. Magalang ako sa matatanda." ngumiti siya sa akin tapos tinignan ako mula ulo hanggang paa kaya napakunot-noo ako, "Fine. Good morning."

Parang napilitan lang yata eh!

"Anyways.." umupo ako doon sa tabi niya pero hindi naman kami magkalapit masyado, "Anong plano mo?"

"Hoy hoy hoy.. ako ang boss dito. Ako ang nemesis guy, ikaw si San Juanica. Ikaw ang mag-iisip ng plano. Isa pa, umoo ka sa akin."

"Hoy hoy hoy ka rin. Hindi ka ba nag-iisip?" tinuktukan ko naman siya sa ulo niya, "Kahit anong kumbinsi ko sa pinsan ko, kung wala naman siyang gusto sa iyo at wala ka namang action na ginagawa.. wala rin alam mo yun?!? Unang-una sa lahat. Kailangan may action ka. Kailangan mapansin ka niya. Gets mo?"

"Magpapapansin ako? Sa kanya?" tinuro niya yung sarili niya kaya tumango ako, "Nah-uh."

"Doon ka naman magaling eh."

"Pasakit ka alam mo?!?"

"No pain no gain?" ngumiti ako, "Anong balak