NOVELOJ by Aniruddha Banhatti (if you give a mouse a cookie read aloud txt) 📖

rankonti al shi.--- sed la pordo ne malfermighas --- chu mi venos morgau ? Sed la floroj sekighos morgau --- la floroj sekighos.
Fine la pordo malfermighas. Knabo rekte ekeniras.
Shia patro haltigas lin. Hodiau shia patro shajnas stranga. Shajnas seka kaj laca. Por la unua fojo, li timigas la knabon. Li shajnas tute fremda al la knabo. Li tenas lin mane kaj diras, "Kion ?Kion vi volas?"
"Kie estas shi?" la kanbo demandas,
"Chu ene ? Chu mi iru?"
"Ne !" li diras, "Shi dormas."
La frapado de martelego en lia kapo pliighas.
Ne ! nun neniu iru al shi ! shi dormas. Neniu veku shin. Shi dormu chi tiel. Trankvile --- profunde --- iumaniere --- kion kontenton chu shi konas kiam maldorma ? nun neniu iru al shi. Nun se ni vekos shin , eble shi vekighos. Kaj kondutos strange. Tiam chi tiu knabo krios. Li alkondukos iun. Chiuj suspektos.
Chio fushighos. Chiuj suspektos, anstatau , matene --- chiu pensos ke shi mortis dormante. Amiko estas kuracisto , li donos ateston. Chio finighos. Kaj mi estos libera. Estas nur du domoj chi-flanke. La mia kaj la knaba --- chi tiu knabo --- chi tiu knabo---
Nun la knabo provas liberighi kaj eniri.
"Haltu!" , lia vocho ehhas laute ,
"Chu mi ne diris al vi ke shi dormas ?"
La knabo malkontentighas kaj ekforiras.Atingas la pardon.
Bone ! Li foriras ! Sed -shi ne dormas tiel frue. Kutime , la knabo parolas , ludas , devigas lin rakonti historion , kaj post iom tempo , foriras. Se li foriros frue hodiau , liaj gepatroj ion pensos. Li diros ke shi dormis. Li diros ke shia patro foririgis lin rapide. Kaj matene --- matene ---. Hodiau chio devas okazi kiel kutimas. Ion strangan , suspekteman , mi devas eviti. Mi devas halti lin.
"Haltu" , li forvishas shviton ,
" Chu vi iris al picniko ? Do diru al mi kiel vi amuzighis"
La vizagho de knabo lumighas. Li eniras kaj sidas .Li montras la ajhojn kiujn li alportis --- glasaj pecoj --- shtonoj --- floroj ---
"Chu vi donos chi tiu al shi ?"
"Jes mi donos matene" , dirante tiel , li metas ilin sur la tablon. Li ne povas trovi temon por paroli. Kion paroli kun tiom juna knabo ?
La knabo trovas la solvon.
"Chu vi rankontos historion al mi ?" li demandas.
Vere , li bezonas ripozon. Lia cerbo ne funkcias. Li ne memoras ion ajn historion. Sed , multe da tempo pasighos dum rakonto , tial li komencas rakonti.
"Estis regho , kaj estis reghino"
"Ili havis princinon !" la knabo diras . Li ridetas. "Jes ! Ili havis princinon poste, la reghino mortis".
"Jes", la knabo diras, "Kaj la regho reedzighis". Li scias multajn chi tiajn historiojn parkere.
"Jes", li diras , "La regho reedzighis" lia laca cerbo ne plu povas pensi.
Tiam la knabo helpas lin , "Poste, la vicpatrino turmentis la princinon , chu ne?"
"Jes ,Jes",li ripetas la mem frazojn per lacega voco, "Poste la vicpatrino turmentis la princinon" Li prenas apudan kapkusenon kaj metas la kapon sur ghin . Liaj okuloj komencas fermighi . La vicpatrino metis la princinon sub shia sorcho , kaj igis shin en---ein ----kio? Chu vi scias? ---En kio? ---Kion diri? ----dormo -----mallumo----- Chi -vespere----sia delekata korpo ---rughegaj lipoj ---timo ---kraboj sur la rokoj ---kraboj ---kraboj---
"Shanghis shin en ---en krabo! Krabigis!La vicpatrino krabigis la princinon, per shia sorcho!" La knabo atente auskultas. Shajnas nova historio ! Ghis nun , en iu historio , vicpatrino ne krabigis la princinon.
Li parolachas--- duone maldorma , duone dorma ---en la tranco kauzita de mensa premo ---lau la ritmo de martelego frapanta en lia kapo.
"Vicpatrino krabigis la princinon kaj alkondukis la reghon che la lito de la princino , kaj diris , 'Vidu !En la lito estas krabo. Ghi mordos nin . Mortigu ghin .Mortigu!' La kompatinda regho ,kiam reghino diris tiel, kion alian li povis fari? Li mortigis sian krabigitan filinon per siaj propraj manoj --- per siaj propraj manoj---".

La knabo elseghighas. La patro de lia amikino dormis rakontante historion ! Li pensas tion esti stranga.
He ! Li dormis ! Chu adoltuloj dormas chi tiel rakontante ? Kaj kiel stranga historio ! La krabigitan princinon mortigis la regho!
La knabo staras, kaj senbrue , preninte la florojn de tablo , iras al la pordo de litchambro. Pashas enen. Li vidas lian amikinon trankvile dormanta . Li metas la florojn apud shi , kaj subite , lia gorgho shvelas.
Kiel shi dormas ! Kiel strange !----bildo ----venina frukto---kio estas al shi hodiau?---mi ne ploros---mi ne estas knabino --- mi ne ploros!
Li sentas ke li sufokas sub ia granda shargho. Dormante,la kovrojo forighas kaj li vidas shiajn bastonetajn manojn kaj piedojn. Kaj kovras shin ghis la gorgho. Senbrue, li ekiras eksteren. Li malrapidas iame al la pordo . Rigardas malantauen.
Kaj subite li memoras tre klare : che ili , chiuvespere venas virino. Delikata virino kiu pentritaj lipoj--- rughaj kiel sango -Kiel shi parolas kokete! Unutage shi diris---kiam chi tiu knabino dormas en lito , shi aspektas kiel krabo ! Shi vokis shin krabo ! Krabo! Kaj poste , shi parolis ion en anagla lingvo . Mia amikino estas stulta ! Kiam mi diris al shi, shi diris ,
"Do? Ankau pacjo vokas min 'Krabo!'"
Krabo ! Kiel stranga historio ! Ho!
Li klakas fingrojn . Liaj okuloj grandighas . Li ploremighas ankorau plie .
Venonttage , chio okazas kiel ghi devas okazi . Posttagmeze, li revenas hejmen post la kremacio de sia filino . Li sinsentas sensharghighita.
Antau la vespero , li ekiras. Elhejmigas shin . Ili du multe parolas . En restoracio ekster la urbo , ili ech manghas glaciajhon .
Ho. Kia senpezigho ! Tiu kadavra knabino , se vivis , turmentadus min ! Jekk ! shi estus metonta siajn bastonetajn manojn chirkau mia kolo, --- foje refoje , shi estus ironta apude .---ech en la lito ---kiel krabo!
Ili du revenas malfrue al lia hejmo . Li postulas la shlosilon che la apuda hejmo , kutime, li ghin metas tie por gardi . Li malshlosas la pordon , kaj refermas ghin .
Li kisas shin leghere , diras ,
"Chu vi vidis ? Vi diris ke mi ne povas fari tion . Vi diris ke vi ankorau trovos la krabon en la lito. Ne plu ! Nun iru ene kaj vidu ."
Li komencas disvestighi . Shi iras ene kun malpeza menso .
Kaj subite li audas shian fortegan kriegon kiu frostigas lian sangon. Li kuras enen . Shi estas falita sur planko . Li provas starigi shin . Sed nun estis ne utila . Shia korpo estas nevivanta . Shia okuloj estis strechitaj de timego kaj ili rigardas rekte al la lito .
Kaj en la lito sidas grandega krabo , kiu svingas la pinchilojn .
Sensentighita , li turnighas malantauen . El chiu angulo de chambro , el chiu loko , dikaj kraboj elvenas svingante la pinchilojn .
Kvazau atendante por audi shian krion, la knabo staras en la korto.Kiam li audas la krion, li ekkuras.Kun la chifita granda sako en liaj manoj, kiu havis krabojn antaue, nun malplena, kiun li tenas firme, li kuras senpense, sencele .
Liaj larmoj, kiujn li haltigis dum tiom da tempo, nun elvershighas!

ALIFLANKE DE RAVI

Hindi:Gulzar
Esperanto:Aniruddha Banhatti

Mirinde ke Darshansinh ne frenezighis . Lia patro mortis hejme kaj la patrino perdighis en la restajhoj de la sika preghejo Guruduara. Samtempe Sahni naskis ghemelojn, ambau estis filoj.Darshansinh ne sciis chu plori ,chu ridi. La fortuno komercis donante per unu mano kajpreante per la alia.
Audighis ,ke la libereco alvenis, au estis tuj alvenonta. Sed kiam ghi atingos Todarmalpur ,tion oni ne sciis. Hinduoj kaj sikoj kolektighis shtele
kaj kashe che Guruduara.Dume Sahni suferis tage kaj nokte pro la nasko-
doloroj. Estis la lastaj tagoj de shia gravedeco . Unuan fojon shi estis graveda.
Chiun tagon Darshansinh portis hejmen novajhon pri la tumultoj .Lia patro diris al li ke li estu pacienca . "Nenio okazos , filchjo , nenio okazos.
Ghis nun , chu oni atakis ech unu hejmon de hinduo au siko?" "Sed Guru-
duara oni atakis , chu ne ? Dufoje,estis ech fajro !" "Kaj malgrau tio , vi
daure tie kolektighas!"Tiam Darshansinh silentis. Sed chiuj forlasis la hej-
mon kaj kolektighis denove en Guruduara . "Kiam chiuj estas kune ,ni kuraghighas. Pachjo, en nia strateto nun restas neniu hinduo au siko, nur ni restas."
Antau dek-dek kivn tagoj okazis tio. Nokte estis bruo en la korto , kiam
Pachjo falis. Chiuj vekighis.El la foro che Guruduara audighis sloganaj krioj.
Pro ili pachjo vekighis kaj iris supren sur la terason , por vidi kio okazas . Malsuprenirante li mispashis kaj la piocho vertikale metita en la korto penetris lian kapon.
Kiel ajn , ili faris la lastajn ritojn por pachjo. La restantaj tri familianoj,enshlosinte la posedajhojn en unu chambro de la domo,serchis rifughon en la preghejo Guruduara. Ne mankis timuloj tie.Tial la homoj kuraghigis unu la alian. Darshansinh diris : "Chu ni estas solaj? Ech se ne
estus iuj aliaj,nun ni estas apud Uaheguru".
Junaj servistoj laboris la tutan tagon en la preghejo. La homoj kunportis
tiom da faruno , oleo, lentoj ktp, kiom ili ankorau posedis . La langar , senpaga manghado che la sankta loko, dauris dum kvar tagoj. Sed poste?
Chiuj pensis nur pri tio. Ili esperis ,ke la registaro sendos provizojn. "Kiu
registaro ?" iu demandis. "Ja la britoj foriris".
" Pakistano naskighis chi tie , sed ankorau ne ekzistas registaro de Pakistano." " Oni diras ,ke militistoj vagas chie , kay ili protekas kaj helpas
al rifughintoj ghis la landlimo." "Rifughintoj? Kio estas tio?" "Rifughintoj."
"Neniam audis chi tiujn vortojn antaue."
Du -tri familioj kiuj ne povis toleri la tension, foriris kune . "Ni iros al la stacidomo. Ni audis ke trajnoj veturas.Dum kiom da tempo ni restu chi tie? " "Ni devas kuraghighi. Ech Baba Uaheguru, nia sanktulo, ne portos nin sur siaj shultroj!" Iu alia pruvis per vortoj el Gurubani ,la sankta sika skribajho: "Ekzistas shipo nomata Nanak (sika sanktulo) , kaj tiu , kiu enshipigos, atingos la alian flankon".
Kiam kelkaj personoj foriris, formighis etoso de vanteco en la preghejo. Sed kiam iu alia eniris ,rompighis tiu etoso pro eksteraj novajhoj. " Estas tute malorde che la statcidomo. Homoj mortas pro malsato. Kaj ankau pro manghado. Malsanoj disvastighas". " Unu trajno foriris antau kvin tagoj. Sed oni ech ne povis enmeti piedon en ghin. Ech sur ghia tegmento homoj estis pakitaj."
En Guruduara oni senchese kantis himnojn. Je bonaugura momento Sahni naskis ghemelojn. Unu el ili estis tre malforta. Eble ghi ne vivos. Sed Sahni multe zorgis pri ghi.
La saman nokton venis iu kaj diris : " Alvenis speciala trajno por kunporti la rifughintojn ! Ek, ni iru !" Granda homamaso eliris el Guruduara. Ankau Darshansinh eliris.Sahni estis tre malforta, sed por la infanoj shi pretis foriri. Nur la patrino rifuzis movighi.Kiam Darshansinh insistis, la saghuloj konvinkis lin. La servistoj ankau. " Foriru, sinjoro. Unu post la alia ni atingos aliflanken de la landlimo. Via patrino venos poste kun ni."
Tiel Darshansinh ekiris kun la aliaj. Ie estis korbo kun kovrilo. Li metis la ghemelojn en la korbon kaj portis ghin sur sia kapo, kvazau li portus la tutan sharghon de sia familio. Che la statcidomo estis trajno sed en ghi ne estis loko. De la tegmento homoj forpushighis kiel herboj en vento. Vidante la tre malfortan junan patrinon kun la novnaskitaj infanoj, iuj tiris ilin sur la tegmenton kaj donis al ili